Yılan ve Güvercin (#1) - Kitap Yorumu

Cadı ile cadı avcısı kutsal evlilik bağıyla birleştiklerinde

hikâye tek bir şekilde bitebilir:

AŞK ve ATEŞ

Louise le Blanc bağlı olduğu cadılar meclisinden iki yıl önce kaçıp Cesarine şehrinin gölgelerine gizlenmişti. Cadıların avlanıp yakıldığı bu şehirde büyüsünü kullanmaya cesaret edemese de yetenekli bir hırsız olarak bıçak sırtında yürüyordu.

Cadı avcısı Reid Diggory’nin ise hayattaki tek ideali kötülüğü yeryüzünden silmekti. Fakat kaderin hain bir oyunu yüzünden Lou ile Reid evlenmek zorunda kaldıklarında, zamanla aralarında karanlık sırlardan başka şeyler de filizlenecekti.

-Baskı Hakkında-

Herkese merhaba! Yoruma giriş için biraz garip bir konu olacak ama güzel kapaklı kitapları ne kadar sevdiğimi bilirsiniz. O yüzden bu kitabı da oldukça sığ bir bakış açısıyla sırf kapağı için alıp okuduğumu söylersem şaşırmazsınız diye umuyorum. Ama kapak tasarımı bir yana, bir de Yabancı yayınları muhteşem bir baskıyla çıkardı kitabı ve o metalik altın kabartmalar, iç kapak tasarımı vs... gerçekten kitap ne zamandır elimde ama hâlâ bakmaya kıyamaz haldeyim, öyle çok sevdim. Biliyorsunuz kitap ön satışta sınırlı sayıda kutuyla satışa sunuldu ve ben de o kutuyla alanlardanım. Yetişemeyen/almayanlar için şunu söyleyebilirim ki kutunun çok bir esprisi yok gerçekten. içi güzel ama dış tasarımı pek olmamış. Kitabı o kutuda saklamak dış güzelliğine hakaret gibi geldi o yüzden kitabı çıkartıp koydum kitaplığıma. Kutuyu da başka şekilde değerlendireceğim, işin doğrusu zaten sırf içimde kalmasın diye kutulu almıştım.

    

Bir de şu hem arka kapak yazısı hem de kutunun üzerinde kocaman yazan Cadı ile cadı avcısı kutsal evlilik bağıyla birleştiklerinde hikâye tek bir şekilde bitebilir: AŞK ve ATEŞ yazısından bahsetmek istiyorum. Kitabın içinde de gördüğümüz gibi sözün aslı "Kazık ve Kibrit" olarak bitiyor. Aşk ve ateş ne ya? Kutuyu ters çeviresim geldi, bence utanç verici bir söz olmuş devasa harflerle yazmak için. Keşke orijinal halindeki gibi bıraksalarmış, hiç değilse bir anlamı olurmuş.

Kitaptaki Fransız havasını anlayamadım. Arada sırada bazı kelimelerin Fransızcasının kullanılması hayatımda gördüğüm en saçma şeylerden biriydi. "Bıyığından chocolat'ı sildi" falan yazmış yazar, şaka mı bu? Neden tüm kitabı İngilizce yazmışken arada bazı kelimeleri Fransızca bırakırsın? Chocolate (ing.) ve chocolat (fra.) arasında 1 harf fark varken neden? Hani çok absürt, Fransızca'ya özgü bir kelime olsa anlarım ama bu kitaptaki Fransızca bırakılmış kelime seçimleri çok saçmaydı. Zaten sıfırdan bir dünya yarattıysa yazarın var olmayan bir dil uydurup arada onun kelimelerini kullanması çok daha doğru olurdu. Bütün haritayı Fransızca yapması falan çok... özentili geldi bana, hoşuma gitmedi açıkçası. Eski Fransa'da geçen bir kitap olsa anlardım ama dilin ve kültürün bu kitaptaki kullanımı sebebiyle kitap tam high-fantasy olacakken sıradan bir fantastik kitaba dönüşmüş. Bana acemice bir hata gibi geldi ve okurken rahatsız oldum.

  

-İçerik Hakkında-

Yorumun Devamı Spoiler İçerir

Öncelikle kitabın temel taşı olan Lou ve Reid'in evliliği benim aklıma yatmadı. Lou'nun bir an öncesinde Chasseur'lerden delicesine korkup kaçınmasına rağmen bir an sonrasında evliliği kabul edip sonra da uyumlu davranması bana çelişkili geldi. Bulduğu ilk fırsatta kaçmasını beklerdim, eğer bunun mantıklı bir hareket olduğunu düşünüyor olsa daha öncesinde böyle bir şey kurgular, bir Chasseur'ü kendine aşık edip evliliğe ikna ederdi zaten. Ama o özgür olmak istiyordu ve buna uygun davrandı, öyleyse kalan ömrünü bir Kule'ye kapalı geçirmeyi nasıl kabul etti ve neden kaçıp gitmedi? Kendi kendimize bir sürü bahane uydurabiliriz ama kitabın buna çok geçerli bir sebep vermesi gerekiyordu ve vermedi. Annesinden korunabileceği bir yer olduğunu düşünse de sonuçta o sıralarda annesinin şehirde olduğunu, ona ne kadar yaklaştığını bilmiyordu, dolayısıyla evlilik bağıyla kurulmuş bir esareti ve kendisinin ne olduğunu anlasalar onu anında öldürecek bir sürü insanın içinde bulunmayı kabul etmemesi lazımdı normalde. Yazarın kitabın en önemli noktalarından biri olan bu kısmı üstünkörü yazdığını düşündüm. 

Bu arada kitap enemies-to-lovers gibi değildi bence çünkü öyle olması için iki taraf da düşman taraflarda olduklarını bilmeliydi yani. Ama Reid başından beri Lou'nun kimliğini bilse şu an o ülkede Lou'nun külü bile kalmazdı kesin 😄

Reid'i pek sevmedim ve başrollerden birini sevmeyince normalde o kitap okuyan için biter gibi gelmişti bana. Ama yazar öyle bir kurgu hazırlamış ki Reid'in bütün saçmalıklarını göz ardı edebilmemizi, hatta bunlarla eğlenmemizi sağlamış. Tabii ki bunda Lou'nun kişiliğinin payı da çok büyük. Lou kesinlikle aşırı eğlenceli ve sevilesi bir karakterdi. Kitabı tamamen tek başına taşıdı benim için ve kitapta eksik bulduğum her şeyi göz ardı etmemi sağlayan da Lou oldu. Reid'in bağnaz ve garip hareketlerini onlarla dalga geçerek komik hale getirdi, en kötü durumların içinden kıvrak zekasıyla bahaneler bularak çıkmayı başardı, üzerine gelen iki fanatik tarafa rağmen tek başına ayakta durmayı başardı. Bütün bunlar (ve daha fazlası) benim için çok kıymetliydi ve kitaptan çok zevk almamı sağladı, bir o kadar da akıcı hale getirdi. 

Reid'i sevebilirdim, tek avladığı cadılar olsaydı çünkü bütün cadıları kötü sanıyordu (bir nebze kabul edilebilir) ama diğer büyülü canlıları, tamamen zararsız olduğunu bile bile katletmesi ve bunu 'eee onlar doğadışı sonuçta??' diyerek bir de meşrulaştırmaya çalışması beni tiksindirdi. İlk defa bir karakterin suratına tükürmek istedim galiba -ve biz ne karakterler gördük-. 

Ayrıca Reid'in kişiliğinin, düşüncelerinin zınk diye değişmesi ve başrol olmaya değer birisi haline gelip bütün hatalarının, yanlışlarının unutulması çok yanlıştı bence. Neredeyse Başpiskopos'a aşık sanabileceğim kadar körü körüne bağlanmış bir kişilikken ve uzun bir süre bu böyle devam ederken bir anda sana aşık oldum, aa cadı mısın neyse olsun bütün canlılar kardeştir tamam (zaten görünen o ki ben de cadıymışım o yüzden yaşasın cadılar) moduna geçmesi çok hızlı gelişti bence. Böyle bir şey yaşanacaksa gerçekçi olup yazarın en baştan Reid'i birazcık olsun daha az kasıntı ve rahat bir karakter olarak yazmasını tercih ederdim. Büyülü her şeyin en tutkulu katillerinden biri olarak değil.

Son olarak, Başpiskopos Lou'ya Larue gerçek soyadın değilse evliliğiniz bozulur, emin misin? diye sormuştu ve Lou eminim demişti. Sonra tüm dünya gerçek soyadını öğrendi. Kimse evliliğin bozulduğu meselesini açmadı, o konu unutuldu gitti. Bu ne saçmalık 😅  Ayrıca Başpiskopos da bunları evlendirirken Lou'nun gerçek soyadı olmadığını biliyormuş yani aslında. Bu konuların en azından kitabın sonunda bir bahsinin geçmesi gerekiyordu bence. Yazar böyle bir şey yazdığını unuttu mu ne yaptı anlamadım.

  

Spoiler Bitti

Kitabın dünyası farklıydı ve cadı teması oldukça hoşuma gitti. Kitaptaki yan karakterlerin de hepsini çok sevdim, hiçbiri boş gelmedi bana, hikayedeki yerleri, kişilikleri oldukça güzel işlenmişti. Kitaba 5 vermemden anlaşılacağı üzere eleştirilerim puan kırmama yetmedi. Belki 4.5 verirdim ama puan kırmaya kıyamadım, bütün eleştirilerime rağmen gerçekten çok severek okudum. Öyle yıldızlı 5 değildi ama yeterince güzeldi ve beklentilerimi karşıladı 5'i oldu bu aslında.  

Duydum ki serinin ikinci kitabı yurt dışında pek beğenilmemiş. Puanı o kadar düşük ki kalbim paramparça oldu. Sevgili yazarım, siz ne yaptınız, nasıl batırdınız da bu kadar düştü bu puan bir anda 😩 Her neyse, zaten Türkiye'ye gelmesi uzun sürer diye düşündüğümden çok takılmıyorum bu konuya. Bütün beklentilerime -daha doğrusu ne bekleyeceğini bilememezliğime- rağmen sevdiğim bir kitap okuduğum için mutluyum. Fantastik-aşk kitapları sevenlere de rahatlıkla önerebileceğim bir kitap oldu 🖤

Yazar: Shelby Mahurin        Çevirmen: Ceren Gürein       Yayınevi: Yabancı Yayınları

 Sayfa Sayısı: 448      GoodReads Puanı: 4.07