Sekizinci Hikâye. On Dokuz Yıl Sonra...
Harry ait olduğu yerde durmayı reddeden bir geçmişle boğuşurken, en küçük oğlu Albus da istemediği bir aile mirasının yükünü omuzlarında taşımakta zorlanır. Geçmişle gelecek uğursuzca iç içe geçerken hem baba hem oğul tedirgin edici bir gerçeği, bazen karanlığın beklenmedik yerlerden geldiğini öğrenir.
"Harry Potter ve Lanetli Çocuk", J.K. Rowling, John Tiffany ve Jack Thorne'a ait yeni bir özgün hikâyeden yola çıkarak Jack Thorne'un yazdığı yeni bir oyun. Bu oyun sadece sekizinci Harry Potter hikâyesi değil, aynı zamanda tescilli olarak sahneye koyulan ilk Harry Potter hikâyesi. 30 Temmuz 2016'da Londra West End'de gerçekleşen prömiyerin hemen ardından Sahne Metni Özel Baskısı, dünyanın dört bir yanındaki okuyucuları Harry Potter, arkadaşları ve ailesinin devam eden yolculuğuyla buluşturuyor.
Başlangıç olarak söylemeliyim ki bu kitabı Harry Potter serisinin devam kitabı olarak değerlendirmektense okunması kişinin keyfine bağlı, seriyle ilgisi olan ayrı bir kitap olarak değerlendirmeyi tercih ediyorum. Bir kere tiyatro formatında olması her şeyi değiştiriyor, bu nedenle bir seri devamı gibi eleştirmeyi doğru bulmuyorum. Fakat formatını göze alarak kitaba yaklaşacak olursam kesinlikle akıcı ve eğlenceliydi. Harry Potter hayranı yetişkinlere nostaljik gelecek birçok kısım içeriyordu, tabii kitabın yine çocuk sayılacak kitleye hitaben yazıldığını özellikle belirtmeye gerek duymadan söylüyorum bunu.
Kitabın senaryosu çoğunlukla Harry ve oğlu Albus'un zayıf ilişkisi ve bir zaman döndürücü etrafında dönüyordu. Beni sıkan kısım genellikle baba-oğul ilişkisinin baskın olması ve kitaba aşırı duygu katılma çabasıydı sanırım. Macera kısmı ise o kadar heyecanlı olmamakla birlikte 'Voldemort'un Çocuğu' fikrini orjinal buldum. Fakat tabii ki kitabın beni sarmasını sağlayan en büyük özelliği yine alaycı dili olsa gerek. En zor anlarda bile başarıyla yapılan espriler ve tabii ki Ron... Kitapta eksik bulduğum tek şey ise Harry ile Ginny'nin oğlu Albus başroldeyken diğer çocukları -açık ara farkla Albus'tan daha eğlenceli ve daha az ergen kompleksleri olan- James ve Lily'ye neredeyse hiç yer verilmemesi.
Ve favori iki karakterim yine bir Malfoy ve Granger(+Weasley) oldu. Draco'nun oğlu Scorpius Malfoy -Albus'un uyuzluğunu görmezden gelmemi sağlayacak kadar eğlenceli bir karakter- ve Rose Granger-Weasley, uyuz ve kibirli davranışları ile annesini hatırlatarak kalbimde bir yer kazandı. Rose'u olayların içinde daha çok görmeyi isterdim tabii.
Sonuç olarak bana soracak olursanız Lanetli Çocuk'un tiyatro formunda yazılması ile olaylar çoğunlukla konuşmalar üzerinden döndüğü için kitap fazlasıyla akıcılık kazanmıştı ve çocuksu olmasının yanı sıra eğlenceli bir dile sahipti. Aşağılanmayı hak eden bir kitap olduğunu düşünmüyorum, yalnızca farklı bir tarzı vardı. Benim için bol gülümsemeli ve kafa dağıtıcı birkaç saat oldu. Eski karakterleri görmek de oldukça duygulandırdı. Turun son gününe kadar yapılan paylaşımları Kitap Canavarları Facebook bağlantısında bulabilirsiniz.
Hoşça kalın!
Sayfa Sayısı: 360 Yazar: J. K. Rowling, John Tiffany, Jack Thorne Basım Tarihi: 2/11/16
Fiyat: 22 TL Goodreads Puanı: 3,81
Yapı Kredi Yayınları'na bu tur için teşekkür ediyorum ^.^
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder